Het visioen van de nieuwe aarde (29)

The Child is Father of the Man (William Wordsworth) Van welke ster, lieve kind, ben jij gekomen? Jouw ogen vertellen meer dan vele romans en films ooit zouden kunnen, ik weet zeker dat je veel weet, meer dan meesters en schoolboeken je ooit zouden kunnen leren. Je ligt in mijn schoot, alsof je net geland

Het visioen van de nieuwe aarde (28)

Er is een gaatje in de heg. Je kunt erdoorheen kijken, je hoeft niet eens heel erg je best te doen. Het gaatje is misschien zelfs groot genoeg, dat je er je hand in kunt steken, en als iemand aan de andere kant dat ook zou doen, dan zou je misschien zelfs die ander de

Het visioen van de nieuwe aarde (27)

Ik wil weten wie de mensen zijn die neerknielen in het gras om een salamander van dichtbij te bekijken. Ik wil weten wie de kinderen zijn die met hun laarsjes in de plassen stampen, terwijl de regen onverminderd blijft vallen en elke vezel aan hun lijf nat is. Ik wil weten wie de opa’s zijn

Het visioen van de nieuwe aarde (26)

Toen ik op de basisschool zat, gingen we af en toe naar buiten om in onze schooltuintjes te werken. Grenzend aan de school was er een lapje grond, dat verdeeld was in perceeltjes van ca. 1 bij 2 meter. Iedere leerling kreeg zo’n perceeltje toegewezen: zijn eigen stukje aarde, waarmee hij kon doen wat hij

Het visioen van de nieuwe aarde (25)

We denken almaar dat de nieuwe aarde morgen komt: we moeten alleen nog even heilig worden, onze voornemens eindelijk gestand doen. Nog even volhouden: zien we haar niet al bijna in pasteltinten aan de horizon ontluiken? Maar de nieuwe aarde is nooit morgen. Ze is vandaag. De nieuwe aarde is niet later, ze is een eeuwig nu.

Klein paasverhaal

Het is groter dan jij bent. Het is de golf die alle andere golven overtreft en insluit. Het is het bloembed waarin alle bloemen staande dansen in de ochtenddauw. Het is heel de beeldenrij die zich ontvouwt aan de dichter zijn pen. Het zijn de woorden en de zinnen die ongesproken in de stilte zweven.

Het visioen van de nieuwe aarde (24)

Er is een wolk, die met een gouden rand door de hemel drijft. De hemel is aardedonker en een duisternis ligt over de huizen, maar een man die met zijn hond midden op de heide staat voelt de gouden rand zijn hart opensnijden, en dat een zee van bloemen zijn hart verlaat als de lading

Het visioen van de nieuwe aarde (23)

De nieuwe aarde zal niet aankomen op de wolken. Er wordt geen doek van een standbeeld getrokken en er klinken geen trommels of cymbalen. Zij is geen beloning voor hard werken. Ze ìs, eenvoudigweg. Met deze simpele waarheid kunnen wij niet omgaan. We moeten toch eerst op onze blote knieën hoge bergen bestijgen en met vrome

Het visioen van de nieuwe aarde (22)

Er is een brede rivier die langs mijn raam glijdt maar ik heb geen dorst. Liever voed ik mij met de druppels die ’s morgens op de blaadjes liggen, wanneer nevelslierten boven de aarde hangen als grijze oude vrouwen. Er is een brede rivier van nieuws en kranten, maar liever voed ik mij met de

Het visioen van de nieuwe aarde (21)

Op haar knieën kruipt het meisje in het groen, haar handjes vegen takjes opzij die haar het zicht beletten op de bloemen. Haar mondje hangt open van een kleine vreugde en haar ogen zien geboeid hun dunne stelen zwaaien. Op de wind verwaaien kleine blaadjes en ze lacht erom, al is ze maar alleen. Papa