Gun het de tirannen niet

Gun het de tirannen niet dat ze je dromen stelen – ze verdienen je gedachten niet. Bewaar het zinderen van je hart voor hen die liefhebben. Luister liever naar het zingen van de avond en het ruisen van je adem op de zachte melodie van de nacht. Gun het de tirannen niet dat je meer spoken ziet dan vlinders die om tedere bloemstelen spelen. Luister, want er zijn eenden in het riet.

Er is een nieuwe wereld voorbij het denken, voorbij de spinsels die ze in je dromen gieten. Denk niet eens aan wat ze zouden kunnen doen, denk aan wat jij doen kan in je stoutste dromen. Gun het de tirannen niet dat je achter kleurloze ramen wachten blijft, terwijl buiten knalrode ballonnen naar de hemel stijgen. Laat wat er in je leeft aan dromen vandaag nog het ruime sop kiezen.

Zie je een zon die boven de einder stijgt, juich dan, en wanneer kinderen hun zuurstokroze dromen aan je voorleggen, laat je plannen voor die dag dan varen en volg hen. Gun het de tirannen niet dat je aan het leven wanhopen zou, ook al zaagde het je hart viermaal doormidden en moest je vaker opnieuw beginnen dan je lief was. Sta altijd klaar als een nieuwe lokroep je nodigt. 

En wees vooral niet sceptisch of weifelend waar het om de liefde gaat, gun het de tirannen niet dat je je hart aan kleine verhalen kleven laat – de liefde is een pauw die al wat je in je bergt naar buiten vouwt. En als je twijfelt aan de weg en ieder spoor geweken lijkt, weet dan dat jij degene bent die de weg baant. En als alle sterren zwijgen en de aarde zich in duisternis dompelt, gun het de tirannen niet dat jij jouw licht dooft.

Advertentie